کد مطلب:5633 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
معامله پر سود
انسان با توبه از كارهای ناپسند، ضمن دگرگونی عمیق در سراسر اعضاء و جوارح خویش، امتیازات ویژه ای كسب می نماید.
تحول و انقلاب درونی، سیّئات اعمال را در آینده به حسنات تبدیل می كند؛ به این معنا كه وقتی در سایه توبه، عمل نیك انجام می دهد، خداوند سبحان به او توفیق عنایت فرموده است و بر همین اساس، گناهان توبه كننده بخشیده شده و از نامه عمل وی محو می گردد. این معامله پُر از سود، كه با اعتراف به گناهان گذشته و تبدیل آن ها به سیئه انجام می شود، یكی از جلوه های فضل و بزرگواری حضرت حق متعال می باشد.
در تفسیر نمونه روایتی از ابوذر نقل شده است كه پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله فرمود:
روز قیامت كه می شود، بعضی از افراد را حاضر می كنند، خداوند دستور می دهد گناهان صغیره او را به او عرضه كنید و كبیره ها را بپوشانید.
به او گفته می شود تو در فلان روز، فلان گناه صغیره را انجام دادی و او به آن اعتراف می كند، ولی قبلش از كبائر ترسان و لرزان است.
در این جا هرگاه خدا بخواهد به او لطفی كند، دستور می دهد به جای هر سیّئه، حسنه ای به او بدهید.
عرض می كند: پروردگارا! من گناهان مهمی داشتم كه آن ها را در این جا نمی بینم!
ابوذر می گوید: در این هنگام پیامبرصلی الله علیه وآله تبسّم كرد، كه دندان هایش آشكار گشت.
سپس این آیه را تلاوت فرمود: «فَاولئِكَ یُبَدِّل اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» [1] ؛ پس خدا گناهان آن ها را به ثواب ها تبدیل گرداند. [2]
براین اساس درمی یابیم كه خداوند بخشش و بزرگواری ویژه ای نسبت به بندگان پشیمانش دارد.
تحول و انقلاب درونی، سیّئات اعمال را در آینده به حسنات تبدیل می كند؛ به این معنا كه وقتی در سایه توبه، عمل نیك انجام می دهد، خداوند سبحان به او توفیق عنایت فرموده است و بر همین اساس، گناهان توبه كننده بخشیده شده و از نامه عمل وی محو می گردد. این معامله پُر از سود، كه با اعتراف به گناهان گذشته و تبدیل آن ها به سیئه انجام می شود، یكی از جلوه های فضل و بزرگواری حضرت حق متعال می باشد.
در تفسیر نمونه روایتی از ابوذر نقل شده است كه پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله فرمود:
روز قیامت كه می شود، بعضی از افراد را حاضر می كنند، خداوند دستور می دهد گناهان صغیره او را به او عرضه كنید و كبیره ها را بپوشانید.
به او گفته می شود تو در فلان روز، فلان گناه صغیره را انجام دادی و او به آن اعتراف می كند، ولی قبلش از كبائر ترسان و لرزان است.
در این جا هرگاه خدا بخواهد به او لطفی كند، دستور می دهد به جای هر سیّئه، حسنه ای به او بدهید.
عرض می كند: پروردگارا! من گناهان مهمی داشتم كه آن ها را در این جا نمی بینم!
ابوذر می گوید: در این هنگام پیامبرصلی الله علیه وآله تبسّم كرد، كه دندان هایش آشكار گشت.
سپس این آیه را تلاوت فرمود: «فَاولئِكَ یُبَدِّل اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» [1] ؛ پس خدا گناهان آن ها را به ثواب ها تبدیل گرداند. [2]
براین اساس درمی یابیم كه خداوند بخشش و بزرگواری ویژه ای نسبت به بندگان پشیمانش دارد.
[1] فرقان (25) آيه 70.
[2] تفسير نمونه، ج15، ذيل آيه مورد بحث.